Tasmanie 2

Hallo Mensuh,

Het werd weer eens tijd voor een berichtje vanuit Tasmanie. Vorige week maandag zijn we vanuit Hobart naar Richmond gereden alwaar wij de oudste brug en kerk van Australie hebben gezien. De overnachting was in Dover waarna we zijn doorgereden naar het Zuidelijkste (begaanbare) puntje van Tasmanie, waar we de wonderlijke wereld der grotten hebben mogen aanschouwen. Dit was bij de Hasting caves en met een groepje hebben we een tour geboekt door deze grotten. Echt heel mooi en nog zwaar onder de indruk door naar het Tahune Forest Reserve . Informatiebronnen lieten ons weten dat hier een caravan park aanwezig was dus wij dachten al weer aan een fijne steak van de bbq, een warme douche na al de koude regen van die dag, maar niets van dat alles bleek waar. Het caravanpark was gewoon een parkeerplaatsje maar we besloten toch maarte blijven want het hele eind terug rijden was ook geen optie. Dus daar sta je dan in de rimboe helemaal alleen. Ogen dicht en nergens aan denken. Na een bak koffie de volgende ochtend, aan onze ochtendgymnastiek begonnen, deze keer lopen over de Airwalk, meer een rainwalk maar goed, was op zich wel mooi zo over de boomtoppen lopen. Maar niet zo spectaculair als in de boekjes omschreven. wij geloven er niet meer in boekjes inmiddels. Onderweg nog een boompje tegengekomen van 87 meter hoog en een dwarsdoorsnede van 6,2 mtr dus dat was een knap boompje. Na Tahune door naar NewNorfolk, en donderdags naar het Mount Field National Park. Eerst een wandeling naar de indrukwekkende Russell Falls , een pracht van een waterval en daarna een track rond lake Dobson. Een mooi loopje in een heel hooggelegen omgeving.IJskoud daar boven maar prachtige uitzichten. Er lag nog gewoon sneeuw op de bergtoppen dus we hadden evengoed een reisje naar Oostenrijk kunnen boeken. Maar pa en ma Kampen, Tasmanie is echt een aanrader, het is een dagje vliegen maar dan heb je ook echt wat. En er zijn zat loopjes van een kilometer of 40 dus jullie kunnen volop vooruit. Toen door naar Queenstown, een hele lange rit. Mirjam misselijk van al de bochten, ik kon geen witte strepen meer zien en Gurbe slurpte stiekum z'n laatste liters benzine op. Onderweg geen mens te bekennen en nog minder, ook geen pomp bij die mens. We hebben het net gehaald tot de Westkust. hier is het veel kouder en de natuur veel ruiger. Na Queenstown door naar Burnie, Devonport en op dit moment zijn we aan het " uitrusten" in Bridport. We hebben op Tasmanie zo'n 2700 kilometer gereden. Woensdagnacht stappen we weer op de boot richting oz. Tot zover maar weer.... tot later